این گربه 2 ساله خانگی در طبقه سوم واحد بیماران مغزی خانه سالمندان و مرکز بازپروری استیرهاوس در پراویدنس، بزرگ شد. این مرکز محل مداوای بیماران مبتلا به آلزایمر، پارکینسون و بیماری‌های مشابه است.

کارکنان این مرکز پس از حدود 6 ماه متوجه شدند که اسکار درست مانند دکترها و پرستاران سراغ بیماران می‌رود. بیماران را بو می‌کند و به آنان خیره می‌شود، بعد کنار بیمارانی می‌نشیند که چند ساعت دیگر به مرگشان مانده است.

دوسا گفت: به نظر می‌رسد اسکار کارش را جدی می‌گیرد و رفتارش با دیگران دوستانه نیست و به آنان علاقه نشان نمی‌دهد.



خانم دکتر جوآن تنو از دانشگاه براون که در این مرکز کار می‌کند و متخصص مراقبت و درمان بیماران بد حال و مشرف به مرگ است، گفت:

اسکار در پیش‌بینی مرگ این افراد بهتر از کسانی است که در اینجا کار می‌کنند. او وقتی به استعداد اسکار ایمان آورد که سیزدهمین پیش‌بینی درست پیاپی خود را به عمل آورد.


تنو گفت: داشتم بیماری را معاینه می‌کردم او زنی بود که دیگر غذا نمی‌خورد، با دشواری نفس می‌کشید، و پاهایش سیاه شده بود که همه اینها نشانه‌های نزدیکی مرگ او بود. با این حال اسکار در اتاق و کنار او نماند به این دلیل تنو فکر کرد حیوان قدرت پیش‌بینی خود را از دست داده است. اما معلوم شد که پیش‌بینی دکتر زود بوده و بیمار 10 ساعت دیگر مرد. اما پرستاران به تنو خبر دادند که اسکار دو ساعت مانده به مرگ زن بیمار، خود را به او رساند.


پزشکان می‌گویند بیشتر کسانی که این گربه دوست داشتنی سراغ‌شان می‌رود حالشان به قدری بد است که متوجه حضور او نمی‌شوند به این دلیل آگاه نیستند که او پیک مرگ است. بیشتر خانواده‌ها برای اطلاع پیش هنگام راضی هستند اگرچه یکی از آنان هنگام مرگ عضو خانواده‌اش می‌خواست گربه در آنجا نباشد.


وقتی اسکار را در چنین شرایطی از اتاق بیرون می‌برند عصبی می‌شود و نارضایتی خود را با میومیو آشکار می‌کند.

هیچکس مطمئن نیست که رفتار اسکار از نظر علمی مهم باشد یا دلیلی داشته باشد.

تنو می‌گوید شاید گربه بوهایی را حس می‌کند یا از رفتار پرستارانی که بزرگش کرده‌اند چیزهایی را می‌فهد.